Page 58 - Gezondheid bereikbaar voor iedereen!

COLUMN HERMAN VAN DER WEIDE

Gaf rust voor de chauffeur. de social media. Daar
Misschien ideetje voor de waar politiek, ambte-
bus vervoerders om een naren, zorgbestuurders,
bordje te plaatsen met de betweters, virologen
tekst: “niet vechten met en journalisten elkaar
de chauffeur”. Hoewel ik ontmoeten bij Op1 is het
denk dat dit tegenwoordig duidelijk wie ertoe doet.
wordt opgevat om het dan Altijd hilarisch te zien
maar juist wel te doen. hoe de ene journalist de
En waarom ook niet. Het andere, in aanwezigheid
begon jaren geleden met van een politicus, vraagt
het in elkaar slaan van over het waarom van
ambulance broeders en de genomen maatrege-
zusters. Dat mocht niet, len door die politicus.
maar het gebeurde toch. In toenemende mate
Politiek roept dan: “dat bevragen journalisten
gaan we aanpakken”. Je elkaar, bij gebrek aan
weet ondertussen al dat nieuwe inzichten van
wanneer het woord “aan- politici. Want dat is wat
pakken” voorbijkomt dit je wilt als je tenminste
zeker niet gaat gebeuren. een hoog kijkcijfer wilt
Dus nu worden agenten, halen. Wat ook daar op-
boa’s, verpleegkundigen, valt is dat het langs hele
journalisten en wat niet strikte lijnen gaat. Voor
al in elkaar geslagen. een afwijkende mening
Goddank, politiek zegt dat moet je daar niet zijn op
ze het gaan aanpakken. straffe van uitsluiting.
Dus dat zal binnenkort niet
meer gebeuren. Al die meningen. We
weten ondertussen dat
Uit de jaren zestig, toen een mening van een
het lezen van een boek nog geweldig was, kennen we nog hoog opgeleide niet per se een grotere bijdrage levert aan
de subcultuur van de hippiegeneratie. Nou ja, generatie ook de maatschappij dan eentje van een lager opgeleide. Wat
weer niet want al met al was het maar een jaar of twee, drie. wel helpt is als we leren luisteren. Luisteren naar elkaar.
Wat daar opviel was dat iedereen hetzelfde ging spreken. Luisteren naar wat onze buurman, onze leraar, politicus,
Nog nooit waren de woorden liefde, weet je wel, te gek man, kunstenaar, onze kinderen en onze geliefde te vertellen
vrede, Vietnam zoveel gebruikt als juist in die tijd. Het was hebben. Echt luisteren en dan niet meteen jouw enorme
vooral elkaar napraten met platitudes en daarmee onderdeel mening op social media zetten. Kennelijk wil je dan dat
worden van de heersende subcultuur. We roepen maar wat, ze wel naar jou luisteren met je idiote tweets, maar zelf
althans als je erbij wilde horen en bereid was de opvattingen geleerd te luisteren? Nee.
en waarden die men aanhing te bevestigen. Onder het mom
van vrede en liefde werd er bijvoorbeeld weggekeken van het Denk nog wel eens aan de kerkdiensten op zondag in een
opkomende drugsgebruik onder jongeren en vooral uitsto- lang vervlogen jeugd. Daar leerde je vanzelf luisteren. De
ting van diegene die het allemaal wat anders zagen. Het gaf dominee die vanaf de kansel sprak, een uur lang. Bevlogen,
destijds met name aan popbandjes een geweldige manier intens en met een missie. Luisteren. Hel en verdoemenis
om bekend te worden. Armand is er met zijn Blommenkin- werden erbij gehaald. Zie de dominee nog letterlijk met
ders (geuren en kleuren zijn de nieuwe wereldmacht, tja) een het schuim op zijn mond het einde van de preek halen.
bekende Nederlander mee geworden. Zoveel zware teksten uit de openbaringen, dat je als kind
dacht: “ja hij heeft wel een puntje”. Heb trouwens de
Zeker, de jaren zestig liggen lang achter ons, maar is het nu indruk dat ze in Staphorst niet altijd zo goed kunnen luiste-
veel anders? De woorden zijn weliswaar veranderd maar ren, maar dat komt misschien door de bron.
de dynamiek lijkt dezelfde. Het is meespelen of weggezet
worden als iemand die er niets van begrepen heeft. Nu zijn Als we gaan luisteren, komt dat lezen weer helemaal
het niet meer de popbandjes maar de praattafels op TV en goed. Maar dan wel echt luisteren.

58 voor ondernemende zorg en public affairs