Het monumentale pand waar de breiwinkel in zat zal verhuurd worden. Niet uit te sluiten dat er een Blokker of Zeeman in gaat zitten. Dat is altijd nog beter dan dat Polare er een filiaaltje gaat openen. Want dan is het monumentale vlug verpatst. Wat heeft dat management, of hoe ze zichzelf ook noemen, er een puinhoop van gemaakt. Crisis, zeker maar met zulk management heb je geen crisis nodig om van een instituut een pandjeswinkel te maken. Dan liever zoals Maison de B. het deed. Gewoon dezelfde spullen blijven verkopen en niet doorhebben dat driekwart van je clientèle al ruimschoots de 90 jaar is gepasseerd. Bejaarden die niet meer hoeven te breien voor de kleinkinderen, omdat die liever in CoolCat lopen. Coolcat die z’n spullen heel handig in landen als India in elkaar laat schroeven. Verdien je tenminste nog wat. Kennelijk kun je als bedrijf wel overleven als je maar bereid bent afstand te doen van oude opvattingen en producten.
In Rome weten ze dat al jaren. Goede marketing heeft ze gebracht waar ze nu staan. En dat is toch niet slecht. Een goede kaspositie en vele miljoenen klanten die bereid zijn je product af te nemen. Natuurlijk ze blijven opletten. Wel of geen abortus, wel of niet celibatair, het blijven delicate zaken die de respectievelijke pausen door de verschillende eeuwen heen handig hebben bespeeld. Neemt niet weg dat het in Nederland niet echt van Jetje gaat met de kerk. Er staat nog wel eens een gebouw te koop. In Limburg heeft ooit een respectabele boekhandel in zo’n verlaten gebouw gezeten. Tot de patsers van Polare kwamen ging dat ook helemaal goed. Nu komt die kerk opnieuw op de markt. Benieuwd of ook hier Blokker een filiaaltje gaat openen. Weet niet wat erger is, die lui van Polare of Blokker. Blokker is gewoon Blokker.
HET BLIJFT OPLETTEN IN DE WERELD VAN MARKETING.
Gedesillusioneerd loert Diederik Stapel, hooggeleerde, je aan op een foto in het Nederlands Dagblad. Hij zoekt koortsachtig naar een plek waar hij definitief gerehabiliteerd kan worden. Maar ja, door wie? De preek, die hij een tijdje geleden in de Singelkerk voor een beperkt publiek gaf, heeft hem niet gelanceerd als Prediker. Nu is hij begonnen aan een boek waarin hij laat zien hoe het is om depressief te zijn. Dus dan ben je psycholoog en word je depressief. Wat een ellende. Kun je jezelf helpen of moet je een collega raadplegen? Hij zegt dat hij trucs heeft om depressieve mensen weer jolig door het leven te laten gaan. Tja, het is maar semantiek, maar om het nou over trucs te hebben lijkt me dan weer minder gelukkig. Aan het einde van zijn trucs vroeg Diederik zich, zoals Prediker in het gelijknamige Bijbelboek, klagerig af of het eigenlijk allemaal wel zin heeft, dat hij graag een nihilist zou zijn, omdat hij rationeel weet dat het leven zinloos is. Voor hem zijn er geen vaste ankerpunten, maar hij kan ook niet accepteren dat er niets is et cetera. Doodvermoeiend. Er kan van alles fout gaan.
Weet ook Sven Kramer en nu ook Polare, Bonneterie en al die andere mensen en bedrijven die een mooie toekomst in gedachten hadden. Klagen helpt niet, is de tekst die je meestal hoort. Maar wat dan? Breien? Zie maar eens aan een bolletje wol te komen als je in Den Haag woont. Doorgaan dan, doorgaan met elkaar. Paulus zei: ‘draagt elkanders lasten’. Maar daarvoor moet je wel eerlijk zijn. Eerlijk zeggen dat je het niet meer weet of dat je een tijdje niet hebt opgelet, waardoor de dynamiek van de tijd aan je voorbij is gegaan. Maar als iemand roept dat ‘ie een breiwinkel wil beginnen zou ik maar uit de buurt blijven. Misschien beter om te gaan macrameeën of te punniken. Als je tenminste in Staphorst woont.