Ton Elias zit de groep voor die nu aan het onderzoeken is geslagen. Ton, die zo goed de politiek kon duiden in de tijd dat hij nog fris en fruitig en met humor bij Den Haag Vandaag werkzaam was. Hij heeft er een punt van gemaakt om de newspeak van het ICT volkje uitgelegd te krijgen. Nu is er een soort van Statenvertaling van alle gebruikte termen gemaakt die de groep niet ICT’ers enig begrip moet gaan geven. En ik zeg u, dat gaat niet lukken. Op het moment dat de Eliassen van deze wereld de termen bij benadering gaan herkennen is er al weer nieuw jargon, dat niet in die Statenvertaling staat. Waarom dat zo is? Het maakt dat er groepen zijn waar jij niet bij hoort. Zo is de wereld ingedeeld. De politiek zelf weet dat als geen ander. De newspeak die daar voorbij komt wordt ook alleen maar begrepen door ingewijden. En dat is ook de bedoeling en zal ook altijd zo blijven.
Als kind bij ons in het dorp waren de rekkelijken en de streng in de leer christelijken steeds met elkaar in de weer om het ongelijk van de ander aan te tonen. Waarom? Dat was een leuk tijdverdrijf en daarbij maakte het duidelijk waar je bij hoorde of graag bij wilde horen. Met name dat laatste was een drijfveer voor velen. Niet een of andere Donald Duck vertaling van de Bijbel maar de gewichtige Statenvertaling. Onlangs begreep ik dat die SV nog steeds de maat is binnen de Gereformeerde Kerk. En dat is ook niet zo gek. Aangezien die vertaling door een normaal mens absoluut niet te begrijpen valt kun je de schapen van de bokken scheiden. Zij die, althans zeggen, dat ze leven langs de lijnen van de Statenvertaling en zij die zeggen dat ze er geen snars van begrijpen. Dat maakt de wereld wel zo overzichtelijk en geeft duidelijkheid waar je vrienden zitten. Je mag deel worden van onze groep maar dan moet je wel dezelfde woorden gebruiken en kenmerken bezitten.
Denk nu niet dat het afscheiden van de eigen wereld ten opzichte van de anderen iets typisch ICT’ers of christelijks is. Je ziet het werkelijk overal. Kan iemand mij bijvoorbeeld eens uitleggen waarom mannen en vrouwen die in hun kennelijk ruim voorhanden zijnde vrije tijd aan watersport doen, dit allemaal in een witte broek, poloshirt met daarbij een opgestoken polokraagje doen? Of waarom de mannen, die in hun kind leeftijd zijn blijven hangen, rijden op motoren met een lullig hesje met bijhorende stiksels, zich NoSurrender etc. noemen en onder de tattoos zitten?
In Den Haag weten ze dit verschijnsel ook al jaren in te zetten om zich van het plebs of anderszins te onderscheiden. Je koopt je wijn, kaas, vleeswaren, noten en zoutjes niet in de supermarkt. Nee, dat doe je bij het kaasboertje. Die heeft zulke heerlijke kaasjes, nootjes en nog betere wijntjes. Dat schattige kaasboertje moet alleen niet bij jou in de straat komen wonen. Daar hoort hij niet en dan is het ook geen kaasboertje meer maar een MKB’er, die denkt dat hij wat heeft bereikt. Oké, hij heeft wat geld wat wij hem in feite hebben gegeven, maar nou moet hij toch echt niet denken dat hij een van ons is.
Scheiden van mensen, onderdeel zijn van een groep en dammen opwerpen dat niet iedereen bij jouw groep kan. Gebruiken introduceren die enkel bij deze of gene groep horen. Als je bij de botenwereld wil horen moet je toch echt die polokraag opzetten en zonder tattoos bij Satudarah komen kan ik niet aanraden. Als je er echt bij wil horen kan dat maar dan wel moeite doen. Niet het door anderen laten opstellen van een al dan niet complete vertaling van jargon. Nee, het jezelf eigen maken. Maar ja, wie wil dat als je zelf al in een voor jou fijne groep zit die je dan zou moeten verlaten?
