Living by Numbers

Column Herman van der Weide, directeur Oude Gracht Groep, uitgever VOZ Magazine

Living by Numbers
17–07–2015

De wereld zoals zich die nu aan ons openbaart bestaat uit nummers, cijfers en getallen. Het nieuws wordt gedomineerd, wat zeg ik, overschreeuwd met cijfers. De miljarden van de Grieken die we hebben geleend of nee gegeven, want u dacht toch niet echt dat die 200 miljard terugkomt? Maar ook voetballers die voor 100 miljoen worden verkocht met een salaris, die de 100.000 per uur benadert. Op de vraag hoe dat kan is het antwoord dat deze bedragen een schijntje zijn van hetgeen de marketing van die voetballer de club oplevert. Oké dus niet het mooie voetbal maar de cijfers, daar gaat het om. Onze wereld wordt geleefd en beleefd met geld.

Samengaan van twee grote supermarkten waarbij de ene een miljard of wat meer omzet. Dus die wordt de baas. Personele reducties, massaontslagen, steeds gaat het om de cijfers. Werelden erachter worden niet meer in kaart gebracht. Niet interessant. Tuurlijk een beetje leed hier en daar, maar wie maalt daarom? Cijfers, groei en mooiere cijfers. Aandeelhouders die alleen nog interesse in cijfers hebben en geen idee wat de bedrijven uitvoeren waar ze aandelen hebben. Investeerders die complete bedrijven opkopen met het geld van het bedrijf zelf. Als het maar over het vermeerderen van kapitaal gaat. Meer en hogere cijfers.

Deze uitgave van VOZ Magazine gaat over onderzoek, wetenschap, zorg en samenhang met industrie. Cijfers staan hier niet centraal, of toch? Uitkomsten van onderzoek geven cijfers, veel cijfers en als je dan als toezichthouder denkt dat het alleen daar nog over moet gaan krijg je vanzelf problemen. Niet de bedoeling van de cijfers worden in ogenschouw genomen maar de aantrekkelijke aantallen. Die aantallen zijn groot. Denk aan bevolkingsonderzoek. Als je dat scoort ben je binnen, financieel dan hè. En dan hebben ze 100 miljoen en is het nog niet genoeg. Bedrijven als Apple die in een paar jaar tijd het meeste waard zijn op de beurs. Grote cijfers en iedereen loopt er achteraan in de hoop een cijfertje of wat voor zichzelf te bemachtigen. Politiek die alleen nog maar in cijfers kan denken. Hoezo te weinig zorg? Weet men wel hoeveel mensen gebruik maken van die en die voorziening? Patiëntenverenigingen die de maat worden genomen langs de lijn van het aantal patiënten die ze in het ledenbestand hebben. Niet de kwaliteit die de vereniging biedt aan haar leden. Ik zou zeggen ‘patiëntenverenigingen, verenig u, want alleen aantallen tellen wil je meedoen’. Versnippering waarbij ieder zijn eigen cluppie heeft werkt niet meer. Maak een vuist met grote cijfers waar men van onder de indruk raakt.

De liefde dan. Heeft u enig idee hoeveel geld er omgaat in die markt? En hoe dat denken over geld zelfs de slaapkamers van ingedutte paren is binnengedrongen? Second love, miljoenenbedrijf. De mannenbroeders van de EO geven aan er niet blij mee te zijn. Maar de cijfers spreken voor zich en nu al zitten er ergens in Nederland mensen die nadenken hoe ze grotere getallen kunnen krijgen in die liefdesmarkt. Hoezo verliefdheid, liefde, houden van? Aantallen moeten we hebben en als het kan snel.

Die Hans de Boer van VNO-NCW is mooi de bocht uitgegaan. Die is ook gek op getallen. Zo had hij bedacht dat veel, nou ja heel veel Nederlanders een uitkering krijgen zonder daar wat voor te doen. Ik dacht nog dat moet Hans aanspreken want om nu te zeggen dat VNO een bijdrage levert aan het noeste werken van de bedrijven, waar hij voor zegt te werken, is toch op zijn minst dubieus te noemen. Ook nooit begrepen waarom een bedrijf een hoge contributie zou willen betalen voor zo’n nietszeggende club die er vooral op uit is zoveel mogelijk geld bij de ondernemers weg te halen om voor zichzelf uit te geven. Maar nu is Hansje toch even de bocht uitgegaan. Hoe dat komt? Hij is gaan cijferen en is de wereld achter die getallen even vergeten. Niet aan gedacht, sorry. En wat bleek? Dat er heel veel tomaten groeien in Nederland, en je hebt heel veel bijstandsgerechtigden. Nou, en als je die twee samenvoegt heb je een oplossing voor zowat alle problemen. Hans de Boer was zo in de getallen gaan geloven en ook een beetje in zichzelf dat hij dacht de oud Nederlandse uitdrukking ‘Labbekakken’ te kunnen gebruiken. Na een storm van verontwaardiging (ook grote aantallen) heeft Hans zijn uitspraak ingetrokken. Laf maar ja, je hebt een baantje en dat wil je niet kwijt. En daarbij, die getallen van die tomaten en werklozen die kloppen toch? Dus hij vindt toch dat het gelijk van de getallen aan zijn zijde is. Want hij vindt tegelijkertijd dat hij de stem van het bedrijfsleven vertegenwoordigt. Maar wie wil er lid zijn van een club die zulke stomme dingen zegt en alleen naar getallen kan kijken? Ik hoop zo dat er een werkgeversclub opstaat die het over inhoud wil hebben en dat alle zorgondernemingen en -instellingen daar dan lid van worden.

Alliantie Nederland Rookvrij!
Oude Gracht Groep
IKA Ned
Stichting Kwalificatie & Curriculum Autoriteit
VERA Health and Education
De Rookvrije Generatie