In de jaren negentig van de vorige eeuw was verpleeghuiszorg vooral chronische zorg. In ons verpleeghuis was ook een aantal bedden gereserveerd voor revalidatie. Met veel enthousiasme was een klein team behandelaars, verpleegkundigen en verzorgenden erg actief met revalidatie van patiënten met complexe gezondheidsproblemen. Zo werd ook een man van ongeveer zestig jaar na een dubbele onderbeenamputatie opgenomen ter revalidatie. Er was ook sprake van diabetes en fors alcoholgebruik. De man was alleenwonend. Het team leerde hem succesvol lopen met twee prothesen. Na ontslag bezocht ik meneer nog een keer thuis. Meneer had beide prothesen in de gang staan en zat in zijn eenvoudige rolstoel. Meneer vond de prothesen onhandig, vooral als hij met zijn vrienden wat had gedronken. Hij had ze eigenlijk ook niet gewild, maar had meegewerkt omdat wij zo ons best deden. Hij wilde ons niet teleurstellen.
U moet ingelogd zijn om het gehele artikel te kunnen lezen.
