De overheid: de stille kracht op de achtergrond

In deze tijd debatteren we actief over wie nu wat moet doen als we het hebben over de gezondheidszorg. Meer dan ooit laait de discussie in het veld op: meer inzetten op de huisarts, want daar is de regie goed belegd, verder specialiseren in de ziekenhuizen, want in de tweede lijn hoort geen generalistische zorg thuis... En wat te doen met de AWBZ? Kan dat niet beter afgevangen worden in de gemeente zelf, in de buurt nabij, met familie? Overigens, laten we vooral de burger zelf niet vergeten, die heeft ook een eigen verantwoordelijkheid! Een greep uit de vele discussies nu gaande in de zorgsector. Hoewel minder vaak voorpaginanieuws is ook op het terrein van gezondheidsbescherming de discussie over verantwoordelijkheidsverdeling actueel. Wie moet de veiligheid van de burger beschermen? De consument zelf? De ondernemer? Of zorgt de overheid voor ons?

Werken in het onzichtbare domein

Hoe ziet de overheid de rol voor zichzelf in deze discussie? Maar vooral ook belangrijk: hoe houden we het hoge niveau van gezondheidsbescherming in Nederland intact; zijn wij ons wel bewust van de factoren die hier een groot aandeel in hebben, zijn die überhaupt voor ons allen wel zichtbaar? Paul Huijts ziet de afbakening van de overheidstaak heel scherp: "De kerntaken van de overheid richten zich bij uitstek op het beschermen van mensen tegen de risico's, die de burger zelf niet kan overzien en waarvan ook niet verwacht kan of mag worden dat zij daar iets tegen kunnen ondernemen. We hebben het dan bijvoorbeeld over bescherming tegen het water of borgen van de veiligheid op straat, waar we allen wel een beeld bij hebben. Maar ook moeten we niet vergeten dat er gezondheidsrisico's bestaan dichterbij in de omgeving van mensen zelf, waar de mensen in bepaalde gevallen ook geen invloed op kunnen uitoefenen. Onderwerpen waar ik dan aan denk zijn bijvoorbeeld schoon drinkwater, veilig voedsel, veilige geneesmiddelen en consumentenproducten. Rondom deze onderwerpen kunnen we niet van de burger verwachten dat deze zelf de veiligheid beoordeelt of zich inspant om deze middelen veilig te maken".

Hoe belangwekkend deze onderwerpen zijn voor de gezondheidsbescherming van de burger maakt Huijts duidelijk door het contrast aan te brengen met landen, waar de veiligheid rondom deze onderwerpen nog niet vanuit de overheid zijn ingeregeld: "Als we bijvoorbeeld kijken naar een land als India waar door het ontbreken van riolering en schoon drinkwater in de meeste gebieden buiten de grote steden, de schadelast voor de gezondheid van de burgers vele malen hoger is dan in de westerse samenleving".

U moet ingelogd zijn om het gehele artikel te kunnen lezen.